تحریری از نقد اشمیت ـ پتری بر اوّلین مثال نقض گتیه

گتیه با ارائه دو مثال نقض ادّعا می کند که ممکن است شخص s به گزاره p باور صادق موجّه داشته باشد ولی به آن معرفت نداشته باشد. گزاره p در اولین مثال نقض گتیه دربردارنده یک «توصیف معیّن» است. در این مقاله، با تکیه بر آرای راسل، استراوسون، و دونلان در باب تحلیل جملات حاوی توصیفات معیّن، تلاش می کنیم تا اوّلین مثال نقض گتیه را نقض کنیم. به بیان دقیق تر، نشان می دهیم که دلیل معرفت نداشتن شخص s به گزاره p در اوّلین مثال نقض گتیه این است که یا اصلاً به p باور ندارد و یا به p باور دارد امّا p صادق نیست. به این ترتیب، روشن می شود که مثال اوّل گتیه، برخلاف ادّعای او، ناقض تعریف سه جزئی معرفت نیست.